Plaat van de maand augustus 2025

Plaat van de maand augustus 2025

Marillion - The Thieving Magpie (La Gazza Ladra)

Release: 1988
Genre: Progressieve Rock
Label: EMI
Lengte: 96:46 (dubbelalbum)

Bezetting

Fish – zang
Steve Rothery – gitaar
Mark Kelly – toetsen
Pete Trewavas – bas
Ian Mosley – drums

Overzicht

The Thieving Magpie is een live dubbelalbum van de Britse progressieve rockband Marillion, uitgebracht in 1988 als een retrospectieve ode aan het Fish-tijdperk (1981-1988). Het markeerde het einde van een cruciaal hoofdstuk in de geschiedenis van de band, kort na het vertrek van Fish. Het album bevat live-opnames van verschillende concerten tussen 1984 en 1987. De titel verwijst naar Rossini's ouverture La Gazza Ladra ("De Stelende Ekster"), bekend als de intro van Marillion's liveshow en metaforisch verwijzend naar de manier waarop de band progrocktradities uit de jaren 70 (met name Genesis) ontleende en in de jaren 80 een nieuwe context gaf.

Tracklist

Kant 1

  1. Intro: La Gazza Ladra
  2. Slàinte Mhath, Edinburgh Playhouse, 17/18/19 December 1987
  3. He Knows You Know, Sheffield City Hall, 6 March 1984
  4. Chelsea Monday, Montfort Hall, 5 March 1984

Kant 2

  1. Misplaced Childhood Part 1, Hammersmith Odeon, 9/10 January 1986
    1. Pseudo Silk Kimono
    2. Kayleigh
    3. Lavender
    4. Bitter Suite
    5. Heart of Lothian

Kant 3

  1. Jigsaw, Sheffield City Hall, 6 March 1984
  2. Punch & Judy, Sheffield City Hall, 6 March 1984
  3. Sugar Mice, Edinburgh Playhouse, 17/18/19 December 1987
  4. Fugazi, Sheffield City Hall, 6 March 1984

Kant 4

  1. Script for a Jester's Tear, Sheffield City Hall, 6 March 1984
  2. Incommunicado, Edinburgh Playhouse, 17/18/19 December 1987
  3. White Russian, Edinburgh Playhouse, 17/18/19 December 1987

Uitvoering en geluidskwaliteit

In tegenstelling tot veel steriele of overdub-rijke livealbums uit die tijd, heeft The Thieving Magpie een rauwe, emotioneel levendige sfeer. De opname is goed geproduceerd (dankzij Christopher "Privet" Hedge en de aandacht voor detail van de band zelf) en legt de sfeer en het drama van Marillions concerten vast tijdens hun commerciële en creatieve hoogtijdagen. Fish' charismatische aanwezigheid is een van de grootste troeven van het album. Zijn expressieve stemvoering, theatraliteit en scherpe humor schitteren, vooral in nummers als "Incubus", "Slàinte Mhath" en het emotioneel geladen "Sugar Mice". Zijn uitgebreide introducties en incidentele improvisaties geven de optredens persoonlijkheid en diepgang. De band is doorlopend in topvorm. Steve Rothery's gitaarsolo's zijn consistent smaakvol en emotioneel geladen. Mark Kelly's synthesizer- en pianospel zorgt voor textuur en melodieuze rijkdom, terwijl Ian Mosley en Pete Trewavas een solide maar flexibele ritmesectie vormen die zich naadloos aanpast aan de veranderingen in stemming en dynamiek.

Muzikale en lyrische thema's

Dit livealbum laat zien hoe Marillion de complexiteit van progressieve rock weet te combineren met toegankelijke melodieën en emotionele verhalen. Het biedt een brede dwarsdoorsnede van hun latere werk met Fish, inclusief nummers van Clutching at Straws en Fugazi. Kant 2 is een volledige uitvoering van Misplaced Childhood, een van de beste conceptalbums uit de jaren 80. Thema's als verloren onschuld, nostalgie, desillusie en persoonlijke introspectie lopen als een rode draad door de hele Misplaced Childhood-set. Nummers als "Kayleigh" en "Lavender" krijgen extra emotionele kracht in de livesetting, zowel door de verbondenheid van het publiek als door Fish' voelbare oprechtheid.

Verpakking en artwork

De albumhoes van Mark Wilkinson (al jarenlang medewerker van Marillion) bevat een opvallende collage van de visuele motieven van de band, waaronder de jongen uit Misplaced Childhood, de nar uit Script for a Jester's Tear en symbolische elementen uit Clutching at Straws. Het is een visueel afscheid van Fish' periode en vat de theatrale en literaire esthetiek samen die hij de band bijbracht.

Nalatenschap en betekenis

The Thieving Magpie dient meerdere doelen:

  • Farewell to Fish – Het is een herdenkingswaardig afscheid van het eerste, en voor veel fans definitieve, tijdperk van Marillion.
  • Live Testament – Het bevestigt dat Marillion meer was dan alleen een studioband, in staat tot krachtige, emotioneel meeslepende liveoptredens.
  • Neo-Prog Mijlpaal – Het album geldt als een belangrijk livedocument van de neo-progressieve rockbeweging uit de jaren 80, naast Genesis' Seconds Out en Rush' Exit...Stage Left.

Hoewel sommige critici het destijds afdeden als een loutere contractuele verplichting, wordt het achteraf gezien erkend als een essentiële plaat van een unieke band op het toppunt van creativiteit en commercie.

Conclusie

Beoordeling: ★★★★½ (4,5/5)
The Thieving Magpie is een must-have voor fans van progressieve rock, vooral voor diegenen die lyrische diepgang, theatrale verhalen en emotioneel geladenheid waarderen. Het is niet alleen een document van een band in transitie, maar ook een afscheidsbrief van een frontman wiens invloed een hele generatie prog-revivalisten heeft gevormd. Of je nu een toegewijde fan bent uit het Fish-tijdperk of Marillion voor het eerst ontdekt, dit album biedt een krachtige, oprechte blik op de gouden jaren van de band.





 

Terug naar blog