Plaat van de maand september 2025

Kingfishr - Halcyon

Release: augustus 2025
Genre: Irish Indie Folk
Label: B-Unique Records (Atlantic)
Lengte: 54 min

Bezetting

Edmond "Eddie" Keogh - zang, gitaar
Eoghan "McGoo" McGrath - banjo
Eoin "Fitz" Fitzgibbon - bas

Context en eerste indrukken

Kingfishr's debuut album komt met een enorm momentum: maanden van aanzwellende menigten, een doorbraak in folkpop met "Killeagh" en de belofte dat hun meezingers van stadionformaat op de plaat zouden kunnen gaan werken. Halcyon is een statement van 16 nummers en ongeveer 54 minuten. Het mikt volledig op de breedte: ballads, tedere midtempo's en een paar luchtige ballads, aan elkaar geregen voor een homogene melodie. Vroege recensies omschrijven het al als meeslepend en radioklaar, dat is ook precies hoe het speelt.

Geluid en productie

Stijlvol beweegt het album zich op het kruispunt van moderne folk en breedbeeld indiepop. Akoestische gitaren en zangerige, Ierse melodieën vormen de basis van de nummers. Dan komen de grote crescendo's – dreunende drums, gelaagde harmonieën en heldere, galmende elektrische gitaren, die alles naar festivalniveau tillen. De band combineert traditionele gevoeligheden met hedendaagse dynamiek, met een voorkeur voor heldere, hoogglanzende arrangementen die perfect passen bij zowel de radio als de arena. Die mix, rootsdetails met popbereik, is de rode draad en is het meest overtuigende visitekaartje van de plaat.

Tekst en thema's

Tekstueel draait Halcyon om verbondenheid, herinneringen en de spanning tussen de zwaartekracht van een kleine stad en de horizon van de grote wereld. Wanneer Kingfishr schrijft voor het collectief, oude vrienden, een provincie, een publiek, zwellen de nummers aan. Wanneer ze inzoomen, draait het schrijven om duidelijke beelden en heldere rijmpjes; het is minder metafoorrijk dan emotioneel en direct, wat past bij de meezingambities.

Sequencing & flow

Het tempo is verrassend vlot voor een debuut van deze lengte. Openers bepalen de toon en reikwijdte, ballads halverwege het album maken ruimte vrij en het tweede derde deel eindigt met een reeks "arm-around-your-mates"-refreinen zonder monotoon aan te voelen.

Track-by-track hoogtepunten

"Killeagh" Het culturele moment dat hen hier bracht, werkt ook op plaat: een folkloristisch refrein, gemeenschapszin herkaderd als popcatharsis. De kennis van het ontstaansverhaal van het nummer versterkt de charme ervan en de studio opname legt de terrasachtige lift vast die het tot een fenomeen maakte.

"Eyes Don't Lie" Gebouwd op een rollende groove en een melodie die je kunt neuriën bij refrein twee, is dit het duidelijkste voorbeeld van hun folk-popbalans: intiem couplet, publieksvriendelijke hook. Het is ook een van hun meest gestreamde nummers en je hoort duidelijk waarom.

"Caroline" Een midtempo nummer met een zachte melodie; de manier waarop de harmonie opbloeit in de titelsong is klassiek Kingfishr - eenvoudige frasering, emotionele ontknoping.

"Shot In The Dark" Percussief en opzwepend, dit nummer neigt naar rock; het afsluitende refrein is enorm zonder de warmte van de band te verliezen.

"I Cried, I Wept" Het emotionele ankerpunt van de plaat: ingetogen coupletten, gevolgd door een overzichtelijk, pijnlijk refrein dat bestand is tegen overproductie en er harder op landt.

"Man On The Moon" en "21" Als openingsnummers zet dit duo de toon. "Man On The Moon" zet de filmische inslag van het album neer; "21" volgt met jeugdige energie. De live video's van de band, die ze tijdens hun boerderij sessies maakten, geven een hint hoe natuurlijk deze nummers ademen zonder studioglans, wat goed nieuws is voor tournees.

Deep cuts die de moeite waard zijn

"Flowers-Fire" Heeft de meest in het oog springende pre-chorus-lift van het album.

"Diamonds & Roses" Een gestaag opbouwend nummer met een bevredigende laatste minuut.

"Schooldays" Een afsluiter die nostalgie zonder clichés schrijft en de thema's van het album verbindt met de basisprincipes: plaats, mensen en de zachte pijn van het terugkijken.

Uitvoeringen

Zang van Eddie Keogh is zowel korrelig als vloeiend – genoeg textuur om geaard te klinken, genoeg helderheid om door die grote arrangementen heen te breken. Harmonieën zijn een geheim wapen: ze zijn gemixt om het stereobeeld te verbreden in plaats van alleen maar leads dikker te maken, wat refreinen een lift geeft zonder brute kracht. De ritmesectie geeft de voorkeur aan pulseren boven flitsen en duwt de nummers altijd richting voorwaartse beweging.

Teksten, ongepolijst

Kingfishr schrijft eenvoudig, wat op papier oppervlakkig overkomt; in de praktijk is de directheid een kenmerk. Dit zijn nummers die ontworpen zijn voor een gemeenschappelijk geheugen – woorden die je na één keer spelen kunt zingen. Wanneer de details scherper worden (namen, plaatsen, momentopnames van het schoolplein), springt de tekst een niveau omhoog.

Productienotities en getrouwheid

De plaat is clean en eigentijds, met de nadruk op helderheid over het hele spectrum – luchtige hoge tonen, een ondersteunende lage dreun en een breed stereobeeld. Op de koptelefoon openbaren de gelaagde akoestiek en de achtergrondzang zich; op de speakers doen de kicks en gangvocals het zware werk. Het is een zelfverzekerd ontworpen debuut, gebouwd voor schaal.

Oordeel

Een debuut dat zijn publiek en eigen sterke punten begrijpt. Halcyon vertaalt Kingfishr's gemeenschappelijke live-energie in een gepolijst, grootmoedig studiodocument. De hoogtepunten zijn oprecht meeslepend en zelfs wanneer een paar midtempo's samensmelten, wint de rode draad – melodie, warmte, inclusiviteit – het.